Κλαδαριές της Σιάτιστας: 'Eνα εντυπωσιακό δρώμενο του δωδεκαημέρου

Στην αρχοντική Σιάτιστα με τα σπουδαία αρχοντικά και την αρχιτεκτονική κληρονομιά οι άνθρωποι διασώζουν τις παραδόσεις και τα έθιμα. Στις 23 Δεκεμβρίου ανάβουν τις λεγόμενες «κλαδαριές» όπου το μεσημέρι τα παιδιά κάθε γειτονιάς συγκεντρώνουν τον «λόζιο» στις πλατείες της πόλης αλλά και σε κάθε γειτονιά.
Ο «λόζιος» είναι ξερόχορτα, άχυρα και μικρά ξύλα, που μαζεύουν από τα χωράφια και τα στοιβάζουν στα σημεία πού θα ανάψουν οι κλαδαριές.
Στη μέση της πλατείας ανοίγεται λάκκος, όπου βάζουν όρθιο ένα χοντρό ξύλο, το «βεργί» για να συγκρατεί τα ξερά χόρτα γύρω του.

Πενήντα κλαδαριές ανάβουν σε όλες τις γειτονιές και τις πλατείες της πόλης.
 Το άναμμα της πρώτης κλαδαριάς γίνεται αργά το απόγευμα από τον δήμαρχο της πόλης, ενώ οι τοπικές μπάντες με τα χάλκινα παίζουν τα «κόλιαντα».

Οι πιο τολμηροί χορεύουν παραδοσιακούς σκοπούς γύρω από την κλαδαριά και το γλέντι διαρκεί έως τις πρώτες πρωινές ώρες με τους επισκέπτες και τους ντόπιους να επισκέπτονται όλες τις φωτιές της πόλης και τα κεράσματα με τα εδέσματα που έχουν ετοιμάσει οι νοικοκυρές να κυριαρχούν.

 Οι παλιότεροι αλλά και οι νεότεροι της κάθε κλαδαριάς χτυπούν «τα κυπροκούδουνα, τα τζιουκάγια και τις γκαβανούζες» μοιράζοντας ευχές στους φίλους τους και τους επισκέπτες.

Κι εδώ η παράδοση αναφέρει ότι οι κλαδαριές είναι σε ανάμνηση της φωτιάς που άναψαν οι βοσκοί στην φάτνη του Θείου βρέφους.

Μόλις σβήσουν οι κλαδαριές, τα παιδιά οργανώνουν παρέες και περιδιαβαίνουν τα σπίτια συγγενών και φίλων λέγοντας τα κόλιαντα.
Κι όπως αναφέρει ο λαογράφος Γεώργιος Μπόντας, εάν πέσουν σε τσιγκούνη νοικοκύρη του λένε το κατάλληλο περιπαιχτικό τραγούδι:

«Αφέντη μου στην κάπα σου ιννιά χιλιάδες ψείρες

άλλις γιννούν κι άλλις κλουσούν κι άλλις αυγουμαζώνουν

κι άλλις τουν Θιό παρακαλούν να μην τις ζιουματίσουν»

πηγή:vetonews
εικόνες αρχείου